Narkotyki i dopalacze

Na co jako rodzic/opiekun powinieneś zwrócić uwagę:

• ​wygląd oczu (zaczerwienione spojówki lub brzegi powiek, łzawienie, opadnięcie powieki, nadmierne rozszerzenie lub zwężenie źrenic, powolna reakcja źrenic na światło, oczopląs przy wpatrywaniu się w stały punkt);

• złe samopoczucie, brak chęci do życia, depresja;

• stany euforyczne, gadatliwość a następnie otępienie i apatia;

• zmiana nawyków żywieniowych - brak apetytu lub objadanie się;

• kłopoty w szkole, wagary, pogorszenie ocen;

• próby wyłudzania lub podbieranie pieniędzy na nieokreślone wydatki;

• nieuzasadnione ataki złości, agresji;

• wychodzenie z domu na krótko, poprzedzone dzwonkiem domofonu lub telefonem od nieznanej osoby;

• wprowadzenie do słownictwa nowych zwrotów, często niezrozumiałych dla dorosłych, tzw. slangu narkotykowego;

• pojawienie się w domu nowych akcesoriów, typu lufki, sreberka, małe woreczki z zamknięciem strunowym, tzw. dilerki, itp.;

• zmiana zapachu ciała.

Pamiętajmy też, że narkotyki bez względu na swoje pochodzenie (naturalne/sztuczne) przybierają bardzo różne postacie:

• proszki (najczęściej zabezpieczone przed wilgocią);

• wysuszone i rozdrobnione części roślin;

• małe grzybki;

• płyny o różnym kolorze i najczęściej "chemicznym", ostrym zapachu np. w strzykawkach, małych buteleczkach i fiolkach;

• kawałki plastycznej masy o ziołowym aromacie;

• tabletki i kapsułki różnej wielkości, koloru i gramatury;

• małe znaczki i papierki często z nadrukami;

• żelki o różnych wymiarach;

• nasiona i niewielkie owoce.

Gdy dziecko sięgnie po narkotyki:

NIE MOŻESZ :

• wpadać w panikę;

• przeprowadzać rozmów z dzieckiem, kiedy jest ono pod wpływem środka odurzającego;

• udawać, że to nie prawda i bezgranicznie ufać ani wierzyć zapewnieniom dziecka, że ma kontrolę nad narkotykami, że samo sobie poradzi z tym problemem;

• usprawiedliwiać dziecka i spłacać jego długów;

• szukać winy w sobie lub w tzw. złym towarzystwie.

WTEDY TRZEBA:

• działać i nie liczyć na to, że problem sam się rozwiąże;

• spokojnie porozmawiać z dzieckiem i je wysłuchać;

• zastanowić się, dlaczego sięga po narkotyki i pomyśleć jak to można zmienić;

• szukać pomocy u specjalistów;

• stosować zasadę "ograniczonego zaufania" starać się zawsze wiedzieć, gdzie jest i co robi Twoje dziecko.

Nowe substancje psychoaktywne zwane potocznie dopalaczami są wyjątkowe niebezpieczne. Mogą występować w każdej postaci: płynu, granulatu, proszku, suszu lub tabletek, czasem sprzedawane są jako imitacja produktu, np. granulat przyspieszający spalanie węgla w piecu, odświeżacz do bidetu czy pochłaniacz wilgoci. Osoby zażywające takie produkty nigdy nie mogą mieć pewności, jaki jest ich skład oraz zawartość, a przez to ich zażywanie może powodować bardzo poważne szkody zdrowotne. Nowe substancje psychoaktywne mogą powodować halucynacje, stany lękowe i agresywne zachowania, ich zażywanie prowadzić może do niewydolności narządów wewnętrznych, przegrzania tkanek i wzrostu ciśnienia krwi, a w konsekwencji nawet do śmierci.

Narkotyki i dopalacze – prawo

Przestępstwa narkotykowe reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 Nr 179 poz. 1485). Warto wiedzieć, że:

• posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych jest czynem karalnym zagrożonym karą pozbawienia wolności do lat 3;

• posiadanie nowych substancji psychoaktywnych (dopalaczy) jest karane grzywną, a w przypadku posiadania znacznej ilości tych środków, karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3;

• za handel narkotykami grozi kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat, a w przypadku sprzedaży lub ułatwiania użycia małoletniemu kara nie krótsza niż 3 lata;

• udzielanie środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej albo nakłanianie do użycia takiego środka przez inną osobę, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3, a w przypadku udzielania małoletniemu karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.